اجلاس 56 کمیسیون مقام زن، 28 فوریه 2012
با این که به نظر می رسد موضوع زنان روستایی و قدرت بخشی به آنها چندان در حوزه های چالش برانگیز سیاسی، اجتماعی و مذهبی از دیدگاه دولت ها قرار نداشته باشد، اما گزارش دولت ها در روز دوم اجلاس 56 کمیسیون مقام زن، نشان می دهد، اولین و بدیهی ترین اشکال تبعض جنسیتی هنوز به قوت خود باقی است. فقر، گرسنگی و فقدان امنیت غذایی در مناطق روستایی همانند آنچه در بیانیه برزیل و لیبریا مطرح شد، به شدت نگران کننده است. در لیبریا زنان 60 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند اولین تاجران و بازرگانان کالاهای کشاورزی اند و بیش از 75 درصد تولید نقد و غذایی کشور را بر عهده دارند اما دسترسی آنها به منابع تولیدی، آموزش، اشتغال، خدمات بهداشتی و بازارها نگران کننده است. بنابراین کشور پاکستان در گزارش خود به ارائه سبد غذایی به زنان روستایی در کنار اجرای برنامه های اعتبارات خرد اشاره می کردند. همچنین کشورهایی نظیر لیبریا، زیمباوه ، بروندی، غنا و.. هنوز با گرسنگی ابتدایی و بدیهی ترین حق انسانی خود دست به گریبانند.
نمایندگان دولتها در دو پانل صبح و بعدازظهر- سه شنبه 28 فوریه 2012- به ارائه گزارش عملکرد خود در ارتباط با اولویت موضوعی - زنان روستایی- پرداختند. در این بیانیه ها معمولا به اقداماتی از قبیل پرداخت وام و اعتبار به زنان روستایی، تصویب یا اصلاح قوانین موجود به منظور تأمین حق دسترسی آنها به زمین و قدرت انتقال و بهره برداری از آن با هدف افزایش سطح معهیشت و استاندارد غذایی و نیز استفاده و بهره گیری از تکنولوژی اشاره شد. البته بسیاری از دولت ها تبعیض های جنسیتی را نه تنها ناشی از قوانین که برگرفته از ساختارهای فرهنگی، مذهبی و اجتماعی اعلام کردند.
کشورهای توسعه یافته از زاویه نگاه خود به موضوع زنان روستایی نگاه می کردند و بخش عمده ای از سیاست ها و برنامه های آنها به بهبود وضعیت زنان در کشورهای آفریقایی اختصاص بودجه برای تأمین امنیت غذایی، حفاظت از محیط زیست، دسترسی به مراقبت هاب بهداشتی یا از میان بردن رویه های خطرناک جنسیتی یافته بود. ایتالیا گزارشی از برنامه مشترک خود با چند کشور آفریقایی داد که منجر به تهیه قانون جامعی برای مبارزه با ناقص سازی جنسیتی شده است. با این حال در گزارش دولت های توسعه یافته نیز نیز وضعیت نابرابر زنان انعکاس یافته است. به طور مثال در ایتالیا 50 درصد از زنان کار می کنند. در حالی که 20 درصد آنها در جنوب کشور به دلیل مسئولیت مراقبت از کودک کار خود را ترک می کنند که در واقع به فقدان خدمات مناسب مراقبت از فرزند و نیز کلیشه های قالب در مورد نقش و جایگاه زنان باز می گردد.
برنامه های پرداخت مالی مشروط، اعتبارات خرد، حتی وضع سیاست هایی برای افزایش تعداد زنان در حوزه های تصمیم گیری مانند نهادهای روستایی، شهری و ...از جمله این اقدامات است. آفریقای جنوبی هم سیاست تشویق احزاب به منظور افزایش تعداد زنان نماینده را در گزارش خود اعلام کرد. با این حال هنوز به نظر می رسد کشورهای در حال توسعه راه زیادی تا دستیابی به برابری جنسیتی برای زنان روستایی دارند. نماینده دولت ایران نیز در نبود خانم مریم مجتهد زاده، به ارائه گزارش عملکرد دولت پرداخت که در آن به برنامه هایی نطیر آموزش زنان روستایی، پرداخت وام و اعتبار و .. اشاره شده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر